SARAÇLIĞIN SON TEMSİLCİSİ

Osmanlı döneminin önde gelen mesleklerinden olan saraçlık mesleği günümüzde adeta yok olmaya yüz tutuyor. Ulaşımın binek hayvanlarla sağlandığı yıllarda gözde mesleklerden sayılan fakat gelişen teknolojiye karşı direnemeyen meslek, ustalarını birer birer yitirdi. Manisa’nın Şehzadeler ilçesinde mesleğin son erbabı olarak bilinen 71 yaşında Şakir Sabancıoğlu, ilerleyen yaşına rağmen yarım asrı aşkın bir süredir mesleğini sürdürüyor.

At ve eşeklerde kullanılan eyer, semer ve hamutları yapmaya devam eden Sabancıoğlu, ekonomik olarak mesleğin halen daha kazandırdığını söyledi. Otomobili olan komşusuna özenerek mesleğe başladığını kaydeden Sabancıoğlu, “Babama beni saraçlığa çırağa ver dedim. Babam nedenini sorduğunda, baba biz at arabasının tamirini yaptıramıyoruz, adam arabayla geziyor dedim. Ben de o işi yapacağım, araba alacağım dedim. Gidip baktığımda ustayı sevdim ve mesleğe başladım” diye konuştu.

Manisa’da kendisinden başka bu mesleği yapanın olmadığını dile getiren Sabancıoğlu, şöyle devam etti:

“Günde sıfırdan 3 kişi 3 tane çıkarıyorduk. Şimdi şeklini değiştirdik. 3 taneyi her gün yaptığımızda para kazanamayacağımızı anladık. İş yok satamıyoruz. Başladık elimizde tutmaya. Yaptıklarımızı depoya sallıyoruz. İşler bir harekete geçtiğinde diyelim 50 tane hamut yapacağız. Senin elinde 300 tane hamut var. Bir satıyorsun para kazanıyorsun. Şimdi kaza ve köylerden gelip alıyorlar. Çok alan yok ama yine inkar etmeyelim Allah’a şükür asgari ücretliden daha iyi para kazanıyorum. Şuan işi yapan yok. Alıp satanlar var. Çiviciler çan alır, tasma satar ama bizim gibi bir hamut yap, belleme yap derseniz yapamaz. Şimdi eyerden başka bir şeyle uğraşmıyoruz. Ben Manisa’da bugün dükkanın kepengini indirsem bu iş biter.”