ENGELLİ YAŞAM

Sana özürlü dedikleri için senden özür diliyorum engelli kardeşim.
Hangimiz engelli değiliz ki?
Engelli değilim diyende bir engelli adayı değil mi hepimiz gibi?  
Bence, asıl özürlü olanlar, engellilere duyarsız kalanlardır.
Gözlerinizi, kulaklarınızı kapatıp, birgün öyle yaşamayı deneyin. Gözleriniz kapalı evinizin odalarını dolaşın. Apartmanınızdan dışarı çıkmaya çalışın. Birgün tekerlekli sandalyeye bağlanarak yaşayın. Deneyin ve görün engelli olmak neymiş. Bu deneyimin ardından engellileri daha iyi anlayacağınızı ve daha duyarlı olacağınızı düşünüyorum.

Engelliler için, söyleyecek sözümüz, yapacak işimiz olmalı her zaman. Her bireyin, her kuruluşun ve de devletin bu konuda çok duyarlı olması gerekiyor. Yaşanan  sorunları ve eksiklikleri saptayıp gerekli çözümleri ve projeleri üreterek uygulamaya koymalıyız. Çağdaş toplum engellisine, engelli olduğunu hissettirmeyen, yaşamını kolaylaştıran, mutlu eden  toplumdur.

Koşullar ne olursa olsun engellilere eğitim, eğlence ve sağlıklı yaşam sağlayacak tüm önlemler alınmalı. Bu devletin ertelenmez görevi olmalı. Sadece devletin değil hepimizin ertelenmez görevi olmalı.  Kentler, yollar, binalar tasarlanırken engelliler unutulmamalı.

Kentler, sağlıklı insanlar için bile yaşanamaz duruma gelmişken, bir de engellileri düşünün. Kaldırımlarda engelli rampaları her yerde yok. Varolan yerlerde engelli rampalarının önüne arabaların parkettiğini görüyorsunuz. Zar zor birilerinin yardımıyla kaldırıma çıkıyorsunuz ancak inecek yer bulamıyorsunuz. İneceğiniz yere yine bir arabanın park ettiğini görüyorsunuz. Kentler sadece engelliler için değil hepimiz için engel durumuna geliyor. Hayat giderek engelli koşuya dönüşüyor.
Engellilerin rehabilitasyon konusu, iş konusu, sağlık konusu, ulaşım konusu, toplumda kabul görme konusu önemsenmeli ve gerekli önlemler alınmalı. Engelliler tutuklu gibi yaşatılmamalı. Engelliler için tüm engeller kaldırılmalı.

Ne güzel olur engellilerin de aşkı, sevgiyi, sevdayı özgürce sınırsız bir biçimde yaşaması, aile kurması ve bundan daha önemlisi toplumdan kabul görmesi. Engelli vatandaşlarımızın konumlarına göre ihtiyaç ve sorunları farklı olacağından çok yönlü çalışmalarla, dayanışmalarla çözüm aramalıyız dostlar. Engellilere yardım dernekleri, vakıfları, devletin kuruluşları, belediyelerin çalışmaları çoğalmalı.

Yazıma son noktayı koymadan önce bir noktaya daha değinmek istiyorum.  Akraba evlilikleri son bulmalı. Bu konuda toplum bilinçlendirilmeli. Engelliliğin önlenmesi için kontrol ana rahminde başlamalı.  Sağlıklı doğan bebeğin tüm aşıları zamanında ve eksiksiz olarak yapılmalı. Sağlıklı doğanın sağlıklı yaşam sürmesini sağlamak devletin ve yurttaşın ertelenmez görevi olmalı.
Hepinize engelsiz bir yaşam diliyorum...