……….
Şimdiki zamanda hiçbir şey yerinde değil
Yerini kaybetmiş her kadın, her erkek, her kavram bir başka şeyi hoyratça ittiriyor
Gelmek istediği yer, ait olduğu yer olmadığı için darlandıkça daraltıyor her şeyi
Ne insanlar, ne eşyalar, ne kavramlar sığmıyor hiçbir yere
Karmakarışık bir düğüm, dolanıyor çözüldükçe
…….
Ne huzurlu yer, şimdinin bilemediğim bir şekilde dışına çıktığım bu yer
Her şey yerli yerinde ağaçlar ağaç, kuşlar kuş, insanlar insan
Kimse kimseden korkmayı bilmiyor
Kimse maske icat etmeyi gereksinmemiş
Duru, sade, aydınlık yüzler
Ne hoş; gerçek gülümsemeler ve onurlu gözyaşları
Tüm renkler olması gerektiği kadar parlak
Bir eski şarkı çalıyor içim
Tüm çiçek kokularına, polenlere, bulanıyorum
Küçük bir çocuk gülümsemesi gibi güneşte yıkanıyor içim
Ruhumdaki gizli bahçe huzur, sükunet, esenlik içinde
Kimsenin veremeyeceği ve kimsenin alamayacağı bahçem, bahçelerimiz
Unutuşun ardına gizlense de Maya’nın* düşünde,
Her zaman taze, her zaman canlı, en derinimizde
Bir eski şarkı çalıyor içim
Her şey yerli yerinde
Emel Eva Tokuyan
*Maya: “Yanılsamayı temsil eden eski bir doğu tanrıçasıdır. İnsanların gizli yasalarını kolaylıkla keşfedememesi için doğa’nın her şeyi örtmek üzere kullandığı örtüdür. Böylelikle Maya’nın güzelliği ve onun sayısız oyunu yeryüzünde payımıza düşen yaşam yıllarının geçmesi için bize yardım eder, bizi baştan çıkarır ve aldatır” Maya’nın Oyunları – D. S. Guzman
Facebook Yorum
Yorum Yazın