Uzlaşmak

 Uzlaşma bir kültürdür.
Uzlaşma uygarlıktır.
Uzlaşma insana yakışır.
Bu ülkenin, evinde mahallesinde, köyünde kasabasında kentinde her yerinde uzlaşmaya ihtiyacı var. Demokrasi uzlaşmadan güç alır. Uzlaşma olmadan demokrasi olmaz.
Ayrı düşünmek başka şey, ayrı durmak başka şey.
Ayrı düşünebiliriz ama ayrı duramayız
Biz aynı ülkenin yurttaşlarıyız. Uzlaşma kültürünün gelişmesi gerekiyor.
Sözün yerini yumrukların aldığı ortamda uzlaşma olmuyor.
Politikacılar, Başbakan ve Cumhurbaşkanı, ayrıştıran değil birleştiren olmalıdır.
Ülkenin ve yurttaşların tümünü kucaklamalıdır.
Belediye Başkanları da öyle, bir partinin adaya olurlar ama seçildiklerinde tüm kentin başkanıdırlar artık. Görevleri tüm yurttaşlara eşit yakınlıkta olmaları gerekir.
Yakalarından parti rozetini çıkararak otururlar koltuklarına.
Partiler fikir kulüpleri gibi olmalı.
Partiler ülkenin sorunlarına çözümler ve projeler üretmeli.
Halkta projelere bakıp oy vermeli.
Parti liderlerinin en az iki üç ayda bir kez bir bir araya gelmeleri ülke sorunlarını tartışmaları gelenek haline gelmeli. Birbirlerine başarılar dileyebilmeliler. Kazananı kutlayabilmeliler.
Siyaset yumrukla değil kafayla yapılmalı.
Mecliste atılan yumrukların değil, ülkenin aydınlık geleceği için atan yüreklerin sesi duyulmalı.
Siyaset parayla değil, bilgiyle, halka gösterilen ilgiyle yapılmalı.
Partiler arasında uzlaşma kültürünün gelişmesi, demokrasinin kökleşmesine ihtiyaç var.

Eğer ülkemizde uzlaşma yaşayan bir gelenek haline gelirse, güçlü iktidarlar da başarılı olur, koalisyonlarda.
Eğer siyasi partiler ülkeye ve halka hizmet için varsa, kavga yerine uzlaşma yapmaları gerekir. “Benin dediğim olacak” denilen yerde uzlaşma olmaz. “Doğru olan gereken olsun, üzerinde uzlaşılan olsun” denilirse uzlaşma olur.
Dediğim gibi. Liderler en az iki üç ayda bir kez bir araya gelmeliler.
Birbirlerinin elini dostça sıkabilmeliler.
Birbirlerine karşı samimi olabilmeliler.
Söz konusu vatan, söz konusu cumhuriyet, söz konusu demokrasi olduğunda işbirliği yapabilmeliler.
Mecliste bazen oybirliği ile alınan kararlar oluyor. Oybirliği ile alınan kararlar milleti mutlu ediyor.
Ne siyasiler gerilsin, ne de halk. Liderler uzlaşmanın önderi olsun.
Kavgayla gelen başarı kavgayı, uzlaşmayla gelen başarı uzlaşmayı özendirir.
Barışa, dayanışmaya uzlaşmaya ihtiyacımız var.
Sevgiyi ve bilgiyi paylaşarak büyütmeye ihtiyacımız var.
Bir siyasi partinin üyesi olmak diğer siyasi partilerin düşmanı gibi davranmayı gerektirmez.
Tek ihtiyacımız var: Uzlaşma, uzlaşma, uzlaşma.
Uzlaşmayı halk olarak biz istersek, siyasiler de istemek zorunda kalırlar...
Haydi o zaman, uzlaşmak için, işbirliği ve dayanışma için uzat elini,