NEREDESİN EY BARIŞ

70 yaşına geldim, hiç bir yerel yada genel seçimin bu kadar sönük geçtiğini anımsamıyorum.
İnsanlar suskun.
Yüzlerde umut ve gülümseme yerine, bıkkınlık ve karamsarlık var.
Umutsuzluğu umuda dönüştüremiyorsak, seçimlerde alınacak oyların ne anlamı olur ki?
Millet mutlu ve gelecekten umutlu değil.
Nereye gidiyoruz sorusuna cevap arayanların sayısı giderek çoğalıyor.
Sorular yanıtsız kalıyor.
Gerçekten nereye gidiyoruz?
Geçtiğimiz günlerde usta sanatçı Leven Kırca'yı yitirdik.
Öbür dünyaya göçerken bıraktığı mektupta "Atatürk'le kalın. Cumhuriyetle kalın" diye yazmış..
Mektubunu defalarca okudum.
Kırca'nın gördüğü iki önemli değer, Atatürk ve kurduğu cumhuriyet.
Atatürk'le kalın, cumhuriyetle kalın diyordu Kırca.
29 Ekim'de cumhuriyeti kutlayacağız.
Dilerim önemine yaraşır biçimde kutlarız.
Dilerim cumhuriyette kalacağımızı sergileriz.
Millet olmak kederde ve kıvançta birlik olmaktır.
Olabiliyor muyuz?
Bizi üzen ve sevindiren ortak değerlerimiz var mı?
Bağlarımız bu ortak değerlerimizdir.
Ne kadar çoksa o kadar güçlüyüz demektir.
İhtiyaç duyduğumuzda ortak akıl, ortak hedef belirleyebiliyor muyuz?
Cevabınız evetse biz bir milletiz.
Ve cumhuriyette kalırız.
Evetler ne kadar çoksa o kadar güçlüyüz demektir.
Evetler azsa, şapkayı önümüze alıp düşünmeliyiz.
Düşünmeli ve sandığa öyle gitmeliyiz.
Kurumaya yüztutan köklerimize yeniden can suyu vermeliyiz.
Birbirimize korkuyla değil sevgiyle bağlanmalıyız.
Huzuru silahla değil,insana saygıyla sağlamalıyız.
Barış, kardeşlik ve dayanışma, yaşam biçimine dönüşmeli ülkemizde.
Barış için insanlar ölmemeli.
Barış denilince yüzler gülmeli.
1 Kasım'da sandığa gideceğiz.
1 Kasım'da öze döneceğiz.
1 Kasım bizi yönetecek olanların seçilmesi değil, gideceğimiz yolun belirlenmesidir.
Doksan dokuz insanımızı gömdük.
Barış diyenler tohum olur yeniden açar gözlerini güneşe yeniden doğar.
Barış diyenler karanlığı boğar
Hep öyle olmuştur. Barış diyenler yeniden doğmuştur.
Atatürk'le kalalım.
Cumhuriyetle kalalım
Yolumuz açık olsun...